วันพุธ ที่3 ธันวาคม 2551

กระบวนการ
บรรยากาศการเรียนมีลักษณะของความร่วมมือกันระหว่างครูและเด็ก ตั้งแต่การวางแวน คือ คิดด้วยการว่าจะทำอะไร ทำเมื่อไร ทำอย่างไร จำเป็นต้องใช้วัสดุอุปกรณ์อะไร จงหาสิ่งที่ต้องการมาได้อย่างไร และใครจะช่วยทำงานแบบไหน

การวางแผนจะมีทั้งแผนระยะยาว
(long-range plans) เพื่อวางกรอบความคิดกว้างๆ
การวางแผนระยะสั้น
(chort yange plans) โดยเด็กและครุแสดงความคิดเห็นพูดคุยปรึกษากันเพื่อหารายละเอียดและขั้นตอนในการทำกิจกรรม
การฟังและพูดของเด็ก
เด็กมีโอกาสได้ยินเสียงแม่พูดแม้ว่าจะพูดไม่ได้ เด็กเกิดการเรียนรู้ภาษาพูดเพราะการสอนให้เด็กพูดนั้นเด็กจำเป็นต้องได้ยินได้ฟังภาษาพูดนั้นเด็กจำเป็นต้องได้ยินได้ฟังภาษาพูดก่อนยิ่งได้ฟังมากจะได้เข้าใจชัดเจนขึ้นและได้เรียนรู้คำศัพท์มากขึ้นการเรียนรู้วิชาพูดเป็นประโยคยาวๆทำให้เด็กมีพัฒนาการด้านภาษาอย่างรวดเร็วขึ้นเด็กวัย 2-3 ขวบ การพูดของแม่จะช่วยให้ลูกมีพัฒนาการทางภาษาที่ดีการสนทนาการซักถามเกี่ยวกับกิจวัติประจำวันเป็นสิ่งจำเป็นในการส่งเสริมและพัฒนาการเรียนรู้ในด้านการเข้าใจความหมายของภาษาจากเรื่องง่ายไปจนถึงเรื่องที่ยากและสลับซับซ้อนมากขึ้น
ภาษามีบทบาทในการสื่อความคิดรวมไปถึงจินตนาการเพื่อตอบสนองความต้องการของตนได้เป็นอย่างดี
การอ่านการเขียน
การอ่านหนังสือให้เด็กฟังทุกวันเป็นสิ่งจำเป็นในการให้โอกาศเด็กเรียนรู้เพื่อพัฒนาภาษาเขียนขณะที่อ่านควรชี้ตามตัวหนังสือประกอบไปด้วยทำให้เด็กเรียนรู้กฎเกณฑ์ทุกขั้นตอนสิ่งที่สำคัญคือ การให้เด็กเรีนรู้ที่จะเข้าใจประเด็นในเรื่องที่อ่านว่าในสิ่งที่ประกอบกันขึ้นทั้งหมดคือองค์รวมที่เป็นเนื้อหาที่นำเสนอระบบการคิดผ่านไวยากรณ์ของภาษาควรสนทนากับเด็กเกี่อวกับกฎเกณฑ์ทางภาษาอย่างง่ายๆเนื้อหาที่อ่านควรสัมพันธ์กับสิ่งต่างๆรอบตัวและพยายามเชื่อมโยงกับประสบการณ์ของภาษาเขียนหมายถึงการสื่อสารเพื่อแสดงความคิดเห็นความรู้สึกออกมาอย่างมีความหมาย
การเขียนและการอ่านจะดำเนินไปพร้อมกันเนืองจากการเป็นนักเขียนที่ดีได้ดังนั้นต้องอาศัยการอ่านที่แตกฉานในเรื่องนั้นๆส่วนการฝึกฝนให้เด็กเขียนหนังสือนั้นครูต้องตระหนักว่าการฝึกเขียนที่ให้ลอกเลียนแบบโดยเด็กไม่ได้ใช้ความคิดแต่เป็นการฝึกกล้ามเนื้อมือหรือฝึกเฉพาะความสวยงามของลายมือนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงกันการเขียนที่มาจากความคิด
ภาษาที่ได้จากการฝึกคิดและถ่ายทอดความคิดออกมาเป็นภาษาสัญลักษณ์คือตัวอักษรอย่างธรรมชาติจากการได้ฟังมากได้อย่างมากจนสามารถถ่ายทอดเองได้และมาฝึกฝนความถูกต้องสวยงามภายหลังส่วนการอ่านนั้นสามารถทำได้ตลอดเวลาด้วยการอ่านจากหนังสือ จากถนน จากสิ่งรอบตัวจากป้ายโฆษณา จากถุงขนม
ความรู้ของเด็กจะเพิ่มพูนขึ้นถ้าเด็กได้รับโอกาสในการทำกิจกรรมที่เกี่ยวกับการอ่านร่วมกับผู้ใหญ่ และกิจกรรมที่จัดเรื่องเด็กให้อ่านเงียบๆตามลำพังการอ่านกับเพื่อนเป็นคู่ เป็นกลุ๋มย่อยเพื่ออภิปรายร่วมกันในการรับฟังและตรวจสอบความเข้าใจซึ่งกันและกันโดนเฉพาะการอ่านจากสิ่งที่ครูและเด็กเขียนร่วมกันหรืออสิ่งที่เด็กเขียนขึ้นเองนับได้ว่าเป็นการอ่านที่ดีที่สุดของเด็ก
ลักษณะสำคัญและกิจกรรมทางภาษาแบบองค์รวม
อ่าน-เขียน
-เน้นความเข้าใจเนื้อเรื่องมากกว่าการท่องจำตัวหนังสือผ่นการฟังนิทาน เรื่องราวสนทนาโต้ตอบ คิดวิเคราะห์ร่วมกับครูหรือผู้ใหญ่
-การคาดคเนโดยการเดาในขณะอ่านเขียน และสะกด เป็นสิ่งที่ยอมรับได้ในการเรียนรู้ภาษาธรรมชาติโดยไม่จำเป็นต้องอ่านหรือสะกดถูกต้องทั้งหมด

วันพุธที่26 พฤศจิกายน2551

-การจัดประสบการณ์ภาษาธรรมชาติ

อาจารย์ทบทวนเนื้อหาในคาบที่แล้ว

-กิจกรรมการบอกเล่าสิ่งของที่จะทำความดี

-กิจกรรมโฆษณาสินค้า

ภาษาธรรมชาติ

(whole languag aprroach)

การสอนภาษาโดยองค์รวม

โคมินิอุส

เด็กสามารถค้นพบสิ่งใหม่ๆได้ด้วยการนำเสนอได้ด้วยเด็กคุ้นเคยในชีวิตอยู่แล้ว เด็กจะเข้าใจสิ่งของที่เป็นรูปธรรมได้ โดยการใช้ภาษาในชีวิตประจำวันของเด็ก

กู๊ดแมน สมิธ เมอร์ ริดิธ

ความรู้จะเกิดขึ้นอย่างพรั่งพรูจากการเรียนรู้และมีพัฒนาการ ภาษาพูด ภาษาเขียน ซึ่งครูจะเห็นได้ชัดเจน จากการที่เด็กๆนั่นอาศัยเป็นสื่อในการแก้ปัญหาต่างๆ อย่างมีความหมายในกระบวนการเรียนรู้ทั่วๆไปของเด็กในโรงเรียน

การใช้ภาษาทุกทักษะด้านการฟัง การพูด การอ่าน การเขียน แบบองค์รวมในทุกกิจกรรมในห้องเรียน เช่น การวิเคราะห์ เรื่องราวต่างๆ การแนะแนวหลักสูตร การทำจดหมายยข่าว การเขียนบทความ การเขียนหนังสือต่างๆ เป็นต้น ครูบางกลุ่มได้อธิบายการพัฒนาปรับเปลื่อนการอ่านของเด็กจนเกิดแนวทางใหม่ในการอ่านแบบภาษาธรรมชาติ

จูดิท นิวแมน (Judith wcwman)

การสอนภาษาโดยแนวคิดองค์รวมมีลักษณะเป็นปรัชญา แนวคิดของผู้สอนโดยก่อตั้งขั้นจากหลักการสอนที่ผู้สอนนั้นนำมาบูรณาการ

นักทฤษฎี เรื่องภาษาธรรมชาติ

จอห์น ดิวอี้

การเรียนรู้ภาษาของเด็กเกิดจากประสบการณืตรงโดยการลงมือกระทำด้วยตนเอง

ทฤษฎีที่เป็นกุจแจสำคัญของการสะท้อนความคิดต่อการสะท้อนของครู (Reflictive teaching)

ผู้เรียนต้องเป็นศูนย์กลางของกระบวนการเรียนรู้ครูผู้สอนควรบูรณาการด้านภาษาให้กลมกลืนไปกับการเรียนรู้ทุกเรื่องในหลักสูตร ซึ่งสลอดคล้องกับความคิดของนักทฤษฎีต่อไปนี้

เพียเจต์

เด็กจะเรียนรู้โดยการทำกิจกรรมด้วยการเคลื่อนไหวและมีปฎิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมเพื่อสร้างอง๕ความรู้ขึ้นภายในตนเองนั้นโดยเด็กเป็นผู้กระทำ(Active)

ก่อให้เกิดการเรียนรู้ในการคิดด้วยตนเอง จึงกล่าวได้ว่า การเรียนรู้ภาษาจากกิจกรรมที่เราร่วมกันและเป็นรายบูคคน

ไวลอตสกี

การเรียนรู้ภาษาของเด็ก เกิดขึ้นได้จากการปฎิสัมพันธ์กับบุคคลใกล้เคียง เช่น พ่อแม่ เพื่อน และคุณครูบริบทหรือสิ่งต่างๆรอบตัวมีอิทธิพลต่อเด็กในการช่วยเหลือให้ลงมือทำเป็นขั้นตอนผ่านการเล่นและกิจกรรมนำไปสู่การเรียนรู้ภาษาผ่านการใช้สัญลักษณ์

ฮอลลิเดย์

บริบทที่แวดล้อมในสถานการณ์ที่หลากหลายมีอิทธิพลต่อการเรียนรู้และควรใช้ภาษาของเด็ก เด็กจะเป็นผู้ใช้ภาษาในการมีปฎิสัมพันธ์ ระหว่างบุคคลที่เกี่ยวข้องในการเรียนรู้ทุกสิ่งผ่านภาษาและเรียนเกี่ยวกับภาษา ไปพร้อมกัน
กู๊ดแมน
ภาษาเป็นเครื่องมือที่สำคัญสำหรับชีวิตเด็ก เด็กต้องเรียนรู้ภาษา และต้องใช้ภาษาเพื่อการเรียนรู้ ดังนั้นครูจะต้องตะหนักและให้ความสำคัญ

บันทึกการเข้าเรียนวันพุธที่19พฤศจิกายน2551

สวัสดีคะวันนี้ได้เข้าเรียนวิชา การจัดประสบการณ์ทางภาษาของเด็กปฐมวัยในการเรียนวันนี้ก็มีการจัดกิจกรรมที่สนุกสนานมากมายเลยคือกิจกรรมการร้องเพลงอาจารย์ให้ร้องเพลงทุกคนแล้วดิฉันก็ได้ร้องเพลง นกเขา แล้วก็ให้ทำเรื่องการโฆษณาขายของที่มีอยู่ในตัวของเรา เช่น ปากกาลายตุ๊กตาโดเรมอนสีฟ้าเขียนแล้วลื่นมีหมึกมีกลิ่นหอมซื้อมาในราคา199บาทวันนี้เราจะมาขายเพียง9บาทค่ะนอกจากเพลงอาจารย์ยังสอนเรื่องพัฒนาการของเด็กด้วยค่ะ
เพลงนกเขา
-นกเขาบินข้ามเขาไม่ใช่ของเราเฝ้าแต่แลมองตัวเมียตีปีกพับๆตัวผู้ขานรับจุ๊กกู้ๆ
-เด็กใช้โทนเสียงที่เป็นข้อตกลงของสังคมนั้นๆ
-ผสมผสานทำนอง เสียวร้อง จังหวะ
-เพลงเป็นเทคนิควิธี ใช้ในการสอนขั้นนำและสรุป
-เพลงทำให้เด็กได้ใช้ภาษาพูด ท่าทางเพื่อสื่อความหมาย
-การรับภาษาฟัง การรับท่าทาง
-นั่งสมาธิ